poniedziałek, 5 kwietnia 2010

Soleá - F. García Lorca


Cała w czerni chusty miękkiej
myśli, że świat jest maleńki,
za to serce bardzo wielkie.

Cała w czerni chusty miękkiej

Myśli ona, że westchnienie,
a nawet i krzyk zacicha
wszędzie tam, gdzie wiatr powieje.

Cała w czerni chusty miękkiej

Że nie były drzwi zamknięte
od balkonu, w dom wtargnęło
o świtaniu niebo piękne.

Aj, aj, aj, aj, aj, aj,
ona w czerni chusty miękkiej!



Przekład (prawdopodobnie): Zofia Szleyen

Brak komentarzy: