poniedziałek, 5 kwietnia 2010
Soleá - F. García Lorca
Cała w czerni chusty miękkiej
myśli, że świat jest maleńki,
za to serce bardzo wielkie.
Cała w czerni chusty miękkiej
Myśli ona, że westchnienie,
a nawet i krzyk zacicha
wszędzie tam, gdzie wiatr powieje.
Cała w czerni chusty miękkiej
Że nie były drzwi zamknięte
od balkonu, w dom wtargnęło
o świtaniu niebo piękne.
Aj, aj, aj, aj, aj, aj,
ona w czerni chusty miękkiej!
Przekład (prawdopodobnie): Zofia Szleyen
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz